با سلام
استعداد ذاتی، افسانه یا واقعیت
یکی دو تا خاطره بد خطی هام را تعریف کردم، خیلی سخت بود برخی معلمان گرامی بجای راهنمایی صراحتا تحقیر میکردند.
پدر گرامی که خدا سایه اش را بر سرمان نگه دارد، از دستخط خوش آبا و اجدادی میگفت ولی آنچه پیش روی این حقیر بود دستخط مایه خجالت بود، اگر راهنمایی های دوست شفیق و رفتن به کلاس در محضر اساتید گرامی بالاخص استاد احدپور نبود ، افسانه بی استعدادی در خط هنوز سایه شومی بر سرم داشت.
فقط چند تا نکته：
-باور خود
-الگوی درست
-استاد،لازمه به فعلیت رساندن استعداد مربی خوب است.
-تمرین
استعداد مهمه ولی اولا از کجا معلوم کی استعداد داره کی نداره، دوما کمی راه دور میشه ولی هر با سوادی که خودکار بدست گرفته و نوشتن میدونه حتما استعداد خوشنویسی داره.
خیلی سخت به مساله نگاه نکنید، شما خوش خط هستید فقط کمی دقت و تمرین.
به نام خدا
در ادامه نام مطالب خوشنویسی، از علاج بد خطی به خوش خطی تغییر نام یافت، چراکه از اثرات تلقین بد دوری کنیم. هدف گرد آوری این مطالب بیشتر خوش خطی است تا خوشنویسی حرفه ای.
مشق نظری
هدف از مشق نظری خلق الگوی مناسب در ضمیر ناخود آگاه است. تصویر سازی ذهنی مثال خوبی از مشق نظری است.
برای داشتن دستخط خوب باید الگوهای ذهنی درستی داشته باشیم, در وهله اول به منظور داشتن یک سرمشق مناسب و در وهله دوم الگوهای ذهنی به سرعت عینیت یافته میزات تأثیرات آن در حسن خط بی بدیل است.
به منظور مشق نظری میبایست به دفعات به یک اثر خوشنویسی به کرات خیره شد. در مشق نظری فاصله مناسب ۳۰ تا ۴۰ سانتی متر رعایت شود.
اثرات مشق نظری با فاصله بیشتری از تمرینات (مشق قلمی) به ثمر مینشیند ولی اثرات آن عمیق تر است. لازم به ذکر است تمرین نوشتن بدون مشق نظری اثرات کمتری دارد.
از آنجا که ریشه خط تحریری بر خط نستعلیق استوار است، پیشنهاد میشود بر خطوط نستعلیق مشق نظری شود. حروف و ترکیباتی که مشکل بیشتری داریم را در خطوط نستعلیق یافته به مدت طولانی به آنها بصورت خیره نگاه شود. (اکیدا از خستگی چشمها اجتناب شود)
ضمنا ذهن ما تصاویر دریافتی را بدون گزینش و محدودیتی ذخیره میکند لذا از خطوط اساتید بنام استفاده شود.