نمیدانم از کی و چرا قلم ها را زمین گذاشتیم، بجای نوشتن، گفتیم و گفتیم و گفتیم... . شاید قبل تر کتاب خواندن را کنار گذاشته بودیم. وارد بحث فلسفی تقدم و تأخر خلقت مرغ و تخم مرغ نشویم؛ ولی وقتی همه طرف و همه جا برای ما حرف می زنند، لزوم کتاب خواندن زیر سئوال می رود. چرا زحمت خواندن چشم ها رو می بندیم و گوش می کنیم.
همه سخنران شدند و متخصص همه امور از اقتصاد و فرهنگ گرفته تا معنویات و متا فیزیک. کتاب ها هم فرق کرد، همه شد گفته های دیگران. محک صحت و سقم افکار و اندیشه ها هم همین طور ، بدون اینکه بدانیم رهرو سوفسطائیان شدیم.
وقتی توقف کنیم بپرسیم چرا ؟ اضافه هم حرف نزنیم و حاشیه هم نرویم ؛ عمق فاجعه روشن می شه!
خیلی هم سخت نیست از امروز شروع کنیم ، فقط روزی چند صفحه.